Door mij

Mijn materiaal en ik (2021)

Zonnegeel dik en smeuïg daarmee schilder ik mijn leven vol met vuur
Veren zacht en teder hiermee verbind ik vrijheid tussen aarde en hemel
Hout aders en levenslijnen geven mij stabiliteit zodat mijn wortels niet omvervallen
Klei zwaar en gewichtig houdt deze aarde mijn voeten op de grond
Rommel onderweg bieden de restanten van het leven mij opnieuw een kans



De Louis (2021)

Een palmboom Hij draagt zijn naam Zijn wortels staan droog, zijn bladeren hangen neder Een palmboom Weemoed Zijn wortels staan droog, zijn bladeren hangen neder Hij oogt felgekleurd, maar zijn houding spreekt anders Weemoed Waar denkt hij aan? Hij oogt felgekleurd, maar zijn houding spreekt anders Hij werd niet verzorgd En werd op straat gezet Een palmboom De Louis Spuitverf, gedroogde kamerplant, hout, touw, olieverf 100 cm x 25 cm 2015



Mijn visie (2021)

Veroniek Van Samang (1988) behaalde haar master in de schilderkunst in 2013 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Eerder studeerde ze hier een aantal jaar mode en later keramiek. In 2015 stak ze haar pedagogische master op zak en na een aantal jaren lesgeven startte ze in 2018 haar derde master in onderzoek in de kunsten aan Sint-Lucas School of Arts (Antwerpen).

Van Samang schildert met olieverf op doek, maakt levensgrote totems in keramiek en ontwerpt assemblages met mixed media. Ze verenigt sculpturen, schilderijen en objecten in installaties die ruimte specifiek en sociaal-artistiek gericht zijn. Haar kleurenpalet houdt ze zacht, dromerig en levendig, en haar trouvailles, die ze later als kraaltjes aan elkaar rijgt, sprokkelt ze als een moderne jager-verzamelaar. Materialen als hout, verf, klei, wol, touw, gips, ijzer, beton, kaarsvet en plastiek voegt ze samen tot een nieuw geheel. Vaak plaatst ze het organische en chaotische tegenover geordende patronen.

Het creatieproces van Van Samang is een weergave van haar rusteloze, zoekende geest die wil uitbreken uit de vastomlijnde structuren, hiërarchieën en conventies waarin zij zich gevangen voelt. Dit transformatieproces van materiaal naar kunstwerk biedt haar een manier om haar gedachten en gevoelens te ordenen en kritiek te geven op haar omgeving. Tijdens het maken van haar werk vindt zij een speelse naïviteit die haar ernstige blik op de maatschappij verzacht.

De natuur met al haar vormen en kwaliteiten is voor Van Samang een onuitputtelijke inspiratiebron. De drang naar een eenvoudiger leven en authenticiteit voedt haar werk. Rondom zich spint ze een parallel universum en creëert een ecologisch paradijs. Zowel in haar eigen tuin als in een grote samentuin kweekt zij groenten en kruiden volgens de principes van de permacultuur. Van Samang onderzoekt de helende capaciteiten van planten en voedingsleren op het menselijk lichaam, en vertaalt deze manier van in het leven staan in haar werk. Spiritualiteit, psychologie, boeddhisme en hedendaags sjamanisme vormen de basis van haar onderzoek.

De installaties en werken van Veroniek zijn een rebellie tegen het snelle en gehaaste leven en de complexiteit van een hedendaags bestaan.



Over mij

catalogustekst door Claudine Helleweg (2015)

catalogus 'De Nieuwe Loten' - Kunst in Huis

Veroniek Van Samang (geboren 1988 in Antwerpen, woont en werkt in Antwerpen) behaalde haar Master in de schilderkunst in 2013 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Ze schildert niet alleen, maar maakt ook ruimtelijke objecten en wandobjecten die het midden houden tussen beide.

“Het maken van een esthetisch kunstwerk is niet mijn doel; ik zoek een manier om mijn gedachten en gevoelens te uiten en kritiek te geven op het sociale en het maatschappelijke.” aldus Veroniek over haar werk. “Mijn werk gaat over mijn visie op de maatschappij, mijn eigen leefwereld en over het standpunt dat ikzelf inneem in die wereld.

De dwingende, draaiende molen van de maatschappij en de wansmakelijke overconsumptie dwingen mij om anders te kijken. De drang naar een eenvoudiger leven en authenticiteit is wat mijn werk voedt. De zon op je gezicht, de wind die door de bomen waait, wolken die bewegen boven je hoofd, contact maken met de aarde, je omgeving en je voedsel.

Het is een rebellie tegen het snelle en gehaaste leven en de complexiteit van een hedendaags bestaan.”

Het grotendeels abstracte werk van Veroniek is opgebouwd uit heel veel lagen: gedachten aan een betere wereld die zich opstapelen in verf tot een harmonieus geheel. Daar neemt Veroniek veel tijd voor, om alle gedachten, alle patronen en kleuren op de juiste plaats te laten landen. Ze zet een werk dan wel eens letterlijk op zijn kop om het een nieuwe richting te geven.

Veroniek waakt er voor dat geen enkel doek lijkt op een ander. Soms laat ze een houten spatel, een veer of een plantenblad meedoen. Een enkele keer verwijst ze in woorden naar haar idee van een betere wereld. Haar doeken doen weleens naïef aan, dan weer opmerkelijk sereen, maar altijd zijn ze speels en kleurrijk. Ze getuigen van een rusteloze, zoekende geest die wil uitbreken uit de vastomlijnde structuren, hierarchiën en conventies die haar worden opgedrongen, in zowel maatschappelijk als artistiek opzicht.



Interview 'Kunstenaar in confrontatie met klanten' (2016)

Interview voor Kunst in huis

Twee maanden: zo lang hangt het werk ‘There is always someone suffering more than you' van kunstenares Veroniek Van Samang in de living bij Kunst in Huis-klanten Jo Marcelis en Jan Anckaer. Kunst in Huis bracht ze samen, in confrontatie en dialoog.

Jan Anckaer: “Twee jaar geleden zijn we klant van Kunst in Huis geworden. Onze beweegreden was in eerste instantie financieel: we wilden mooie zaken voor in huis, maar de prijzen voor schilderkunst liggen vaak hoog.”

Jo Marcelis: “Voor mij primeert de keuzevrijheid. Ik kan zeer moeilijk kiezen, dus de formule van Kunst in Huis is eigenlijk op mijn lijf geschreven. Het gebeurt dat het echt niet klikt met een werk, eens het in je living hangt.”

Veroniek Van Samang: “En, zijn jullie nog niet uitgekeken op het mijne?” (lacht)

Anckaer: “Helemaal niet. Jouw werk zal waarschijnlijk het tweede zijn dat voor de volle periode van een jaar blijft hangen. Ondertussen hebben we al begrepen dat het voor ons belangrijk is om de werken eerst eens 'live' te kunnen bekijken. De online catalogus is handig, maar je kan je niet altijd een goed beeld vormen van de kleuren, het reliëf en de textuur. Ook aan dit werk van Veroniek is er een gelaagdheid die we anders misschien niet hadden opgemerkt.”

Van Samang: “Die gelaagdheid is een constante in mijn werk. Ik schilder vanuit een groot gevoel van onrust. Ik begin, overschilder wat niet goed voelt, breng nieuwe lagen aan… allemaal vanuit een grote emotionaliteit.”

Marcelis: “Heb je vooraf nooit een idee in je hoofd waar je naartoe wil?”

Van Samang: “Neen. Ik werk nooit met voorstudies. Mijn atelier is chaos, want ik werk vaak aan twintig tot vijftig werken tegelijkertijd. Een werk is pas af als ik rust vind in de chaos. Soms schilder je een doek dood, maar dan nog gooi ik het zelden weg. Dan draai ik het om. Door al die verf krijgt een doek dan ook een fijne extra dimensie.”

Anckaer: “Zo wordt het bijna een object, met al die lagen.”

Kunst in Huis: “Kiezen jullie kunst vooral op basis van het esthetische of moet er ook een intellectuele of emotionele impact zijn?”

Anckaer: “Het esthetische primeert. Dat maakt ons een beetje archaïsche kunstliefhebbers, besef ik. Maar ik durf er gerust voor uitkomen dat ik ‘mooi’ of ‘niet mooi’ belangrijk vind, en of iets goed zal passen in ons interieur. Pas dan volgt de aandacht voor de extra lagen. De emotionele impact van het kleurgebruik, of de boodschap. In het geval van Veronieks werk: het is overdreven om te stellen dat “There is always someone suffering more than you” een levensmotto is, maar ik houd dat toch graag in mijn achterhoofd.”

Van Samang: “Soms zeggen mensen tegen me: "Amai, jij maakt vrolijk werk!" "Oei," denk ik dan, "dat is toch een beetje een misvatting." Ja, het zijn vrolijke kleuren, het is een ontploffing van emoties, maar happy zou ik het zeker niet noemen.”

Anckaer: “Dat vind ik dan een heel interessante diepere bodem aan dat werk. Die zonnige kleuren, en dan dringt de tekst goed door, wat de sfeer ervan meteen doet keren.”

Kunst in Huis: “Heb je soms moeite met de interpretaties die mensen geven aan je kunstwerken?”

Van Samang: “Eigenlijk niet. Iedereen maakt ervan wat hij of zij wil. Het belangrijkste is dat ik er veel van mezelf in kwijt kan. Ik ga wel zelden vertellen wat werk X of Y voor mij betekent, al was het maar omdat ik het zelf niet in één zin kan vatten. Omdat ik dus vaak aan meerdere werken tegelijkertijd werk en vaak uitgesponnen over lange periodes. Ik kan onmogelijk op één werk focussen. Ik heb dat leren accepteren, en daar het positieve leren uithalen.”



catalogustekst door Kristien Bonneure (2016)

Zachtgekleurde maar kordate rebellie

De jonge, veelbelovende Veroniek Van Samang is een van de meest gevraagde artiesten van Kunst in huis. Ze schildert, maakt installaties met ruimtelijke objecten in keramiek en hout, en artefacten die daar tussenin zitten. Niet zelden werkt ze aan twintig schilderijen tegelijk.
In haar werk drukt ze haar visie op de maatschappij uit, haar eigen leefwereld, haar standpunt tegenover de wereld en haar afkeer van overconsumptie. Met haar kunst streeft ze naar een eenvoudiger, tragere en authentiekere wereld, met meer aandacht voor aarde, natuur, hemel, voedsel en spiritualiteit.
Haar doeken zijn bijna abstract en letterlijk opgebouwd uit verschillende lagen. Ze zijn het resultaat van langdurig werken en veel onrustige reflectie. Ze vergelijkt die lagen graag met de jaarringen van een boom. Her en der staan woorden in de compositie. Het resultaat is speels, spontaan en vrouwelijk, naïef en toch diep doordacht.
De nogal vrolijke zacht getemperde kleuren hebben niets te maken met optimisme. Veroniek Van Samang wil uitbreken uit conventies en hierarchie, maatschappelijk en artistiek. Ze is de tedere anarchist waar Louis Paul Boon van droomde. En of hij van haar zou dromen ...
Onthou haar naam!



Gedicht door Heinrich Heine (1797-1856)

Een spar staat in het noorden Op een kale rots, alleen Hij sluimert; een witte deken Van ijs en sneeuw om hem heen ​ Hij droomt er van een palmboom In het verre Morgenland, Die treurt, alleen en zwijgzaam Op een brandende heuvelwand.



Gedicht door Emily Dickinson (1830-1886)

The simple news that nature told

This is my letter to the World
That never wrote to Me -
The simple News that Nature told -
With tender Majesty

Her Message is commited
To hands I cannot see -
For love of Her – Sweet – countrymen -
Judge tenderly – of Me ---- Ziehier mijn brief aan de Wereld Die Mij nooit heeft geschreven - Het simpele Nieuws van de Natuur - Zo teder en Verheven Aan Handen die ik niet kan zien Wordt steeds haar boodschap toevertrouwd - O, burgers – wees toch mild – voor Mij - Indien je van Haar houdt