Veroniek Van Samang

Het beloofde land

Antwerpen. Grijze stad. Jij krijgt van mij een kleurtje. Antverpia Exotica. We hollen maar over en weer en kijken niet meer rondom ons. De pracht en praal die de natuur ons biedt, gaan we maar al te vaak op een ander zoeken. Verre reizen op zoek naar wat we eigenlijk diep in onszelf kunnen vinden. Rust. De provincie Antwerpen, het Kempenlandt. Hier beweeg ik mij vaak. Mijn wortels. Soms heb ik de drang om weg te gaan. Naar een ander land. Andere culturen. Een hemelsblauwe lucht en een zonnestraal op mijn gezicht mogen mij ’s morgens wekken te midden van een weids groen landschap. Ik heb een passie voor motieven. Alles waar een patroon in zit en repetitie interesseert me. Ik slaag er zelf niet in om dit te beheersen. Ik voel me opstandig tegenover het uitvoeren van iets repetitief. Al geeft het me ook vaak rust. Is het gras groener aan de overkant?